నామక'రణం'

నా బాల్య మిత్రుడు శ్రీధర్‌కి బాబు పుట్టిన సందర్భంగా వాడిని కలిసి అభినందనలు తెలుపటానికి నిన్న సాయంత్రం వాళ్ళింటికి వెళ్ళా. ఏదో సమస్యకు పరిష్కారం కనుగొనాల్సినవాడిలాగా చాలా తీవ్రంగా ఆలోచిస్తున్నాడు వాడు నేను వెళ్ళేసరికి. పలకరింపులయ్యాక విషయమేంటని నేను ప్రశ్నించేలోపే వాడే అడిగేశాడు.

"పదకొండో రోజున మా వాడికి పేరు పెట్టాలిరా. మంచి పేరేదైనా సజెస్ట్ చేస్తావా కొంచెం".

నేనసలే అపరిచితుడి టైపు. అంటే భయంకరమైన శిక్షలూ అవీ వేస్తుంటానని కాదు, మల్టిపుల్ పర్సనాలిటీ అన్నమాట. నేనే సలహా ఇవ్వాలన్నా నాలోని వివిధ వ్యక్తులు దాన్ని రకరకాల కోణాల్లోంచి శోధించి, చీల్చి చెండాడనిదే నేనొక నిర్ణయానికి రాను.

మొదటగా నాలోని గీతాచార్యుడు నిద్ర లేచాడు. "నాయనా పార్థా! నేను చెప్పేది సావకాశంగా విను".
"ఈ పార్థుడెవరురా? నా పేరు శ్రీధర్"
"షటప్. అలా మొదలెడితేనే గానీ భగవద్గీత ఎఫెక్టు రాదు నాయనా. అడిగినదానికి మాత్రమే సమాధానం చెప్పు. నీ పేరు నీ భార్య తరఫు బంధువులెంతమందికి తెలుసు నాయనా?"
"మా అత్తగారు, మామగారు తప్ప మిగతా అందరికీ నేను హారిక భర్తగానే పరిచయం స్వామీ" అన్నాడు శ్రీధర్. వాడు కూడా గీత మూడ్‌లోకి వచ్చేసినట్లున్నాడు. హారిక వాడి భార్య పేరు.
"మంచిది. మరి మీ అపార్ట్మెంట్‌లో?"
"నేనెప్పుడో పొద్దుననగా వెళితే రాత్రిగ్గానీ ఇంటికి రాను స్వామీ. మా ఆవిడే ఎక్కువ ఫేమస్ ఇక్కడ. నన్ను హారిక భర్తగానే ఎక్కువమంది గుర్తిస్తారు."
"బాగుంది. చివరగా ఇది చెప్పు. మీ ఆఫీసులో పరిస్థితి ఏమిటి?"
"కొన్నాళ్ళ క్రితం వరకూ మా టీం వాళ్ళకు మాత్రమే నా పేరు తెలుసు స్వామీ. కానీ మొన్నామధ్య మా ఆవిడ అదేదో వంటల ప్రోగ్రాము, బంగారం గెలుచుకునే ప్రోగ్రాముల్లో పార్టిసిపేట్ చేసి పిచ్చి డాన్సులేసి రచ్చ రచ్చ చెయ్యడంతో ఆఫీసంతటికీ ఫలానా ఆవిడ భర్త అని తెలిసిపొయ్యింది."
"సూపరు. దీన్నిబట్టి నీకేం అర్ధమవుతోంది నాయనా? నీ స్మార్ట్ ఫోనులో ఎన్ని ఫీచర్లున్నప్పటికీ కొంతకాలానికి రెడ్ మరియు గ్రీన్ బటన్లను మాత్రమే ఎలా వాడటం మొదలెడతావో, మగవాడికి పెళ్ళికి ముందు ఎంత పెద్ద/కొత్త పేరైనా ఉండవచ్చుగానీ పెళ్ళయిన తరువాత ఫలానా ఆవిడ భర్తగా మాత్రమే పిలువబడతారు. అనివార్యమగు ఈ విషయము గూర్చి ఆలోచించ వలదు. కొత్త పేరు, కొత్త పేరు అని టైం వేస్ట్ చేసుకొనవలదు."

గీతాసారం శ్రీధర్ బుర్రకెక్కినట్లుగానే కనపడుతోంది. కాసేపాలోచించి బుర్ర గోక్కుని భయంగా అన్నాడు "కానీ కొత్త పేరు ఆర్డరు హారికది గురూ". ఒక భార్యా విధేయుడిని మరొక భార్యా విధేయుడుకాక ఇంకెవరు అర్ధం చేసుకోగలరు. వెంటనే గీతాచార్యుడిని బజ్జోపెట్టి నాలోని సనాతనవాదికి ఫోన్ చేశా.


"ఒక పని చెయ్యి, విష్ణు సహస్రనామాల పుస్తకం తిరగెయ్యి. బోలెడన్ని మంచి పేర్లు దొరుకుతాయి."

"ఆగాగు తండ్రీ! హారికవి ఇంకా చాలా కండిషన్స్ ఉన్నాయీ విషయంలో. పేరు మూడు లేక నాలుగు అక్షరాలకు మించి ఉండకూడదు. అది ఇంతకుముందు ఎవరూ పెట్టుకోని పేరై ఉండాలి. నోరు తిరగని పదాలు పేరుగా పెట్టకూడదు వగైరా, వగైరా" అన్నాడు శ్రీధర్.

సనాతనవాదికి నాక్ఔట్ పంచ్ పడింది. నాలో ఉన్న ఆధునిక/అభ్యుదయ వాది విజృంభించాడు ఈసారి.

"చైనా వాళ్ళు పిల్లలు పుట్టగానే ఏదైనా గిన్నో తపేళానో కింద పడేసి ఆ వచ్చిన సౌండుని బట్టి పేర్లు పెడతారుట. ఆ పధ్ధతి ఇంతవరకూ ఇండియాలో ఎవరూ ట్రై చేసినట్లు రుజువుల్లేవు. ఒక్క దెబ్బతో రెండు పిట్టలన్నట్లు ఒక కొత్త ట్రెండ్ సృష్టించినట్లుగానూ ఉంటుంది" అన్నాను. 

శ్రీధర్ కళ్ళు మెరిశాయి. ఉత్సాహంగా ఒక్క ఉదుటన లేచి లోపలికి వెళ్ళాడు, వాళ్ళ సూపర్ పవర్ ఆమోదముద్ర వేయించుకోటానికి. కొన్ని క్షణాలు భారంగా గడిచాక "ఢన్ టిన్ ఢాంగ్" అని పెద్దగా చప్పుళ్ళు వినబడ్డాయి.

నా హృదయం కృతజ్ఞతతో భారమయిపోయింది. సలహా తీసుకోవడమే కాకుండా దానికి విలువనిచ్చి వెంటనే అమలు చేసే ఇలాంటి స్నేహితుడు ఎంతమందికి దొరుకుతాడు? నెమ్మదిగా బయటకు వస్తున్న శ్రీధర్‌ను కౌగిలించుకుని వీలయినంత ఎమోషనల్‌గా చెప్పాను "థాంక్స్ రా మామా". వాడు కోపంగా చూసి నన్ను విదిలించుకుని అన్నాడు "చాల్లే వెధవ్వేషాలు. చచ్చు సలహా ఒకటి ఇచ్చింది చాలక". అప్పుడు చూసాను, కారు మబ్బుల్లోంచి అప్పుడప్పుడే బయటపడుతున్న చందమామలాంటి వాడి లేత బట్టతలమీద ఉన్న మూడు బొడిపెలను. జరిగిందేమిటో అర్ధమయ్యింది.

వాతావరణం తేలికపరచటానికి ఒక వెర్రి నవ్వు నవ్వి అన్నాను "సిస్టర్‌కి ఈ అయిడియా నచ్చినట్లు లేదు. పోనీ ఒక పని చెయ్యి. ఏదైనా తెలుగు పదం, అది క్రియా పదమో విశేషణమో అయినా పర్లేదు, తీసుకుని దాని చివర నకారపు పొల్లు తగిలించి ..." అంటుండగా, శ్రీధర్ అడ్డుపడి "ఆగాగు, ఆ అయిడియా ఏదో తెలుగులో ఏడువు, నీ మాటలొక్క ముక్క కూడా అర్థం కావడంలేదు" అన్నాడు.

"నీ ఇంగ్లీష్ మీడియం బుర్రకర్థమయ్యేట్లు చెప్పాలంటే నాతరం కాదు కానీ, మచ్చుకి కొన్ని పేర్లు విసుర్తా విను - అనుమాన్, సమ్యమన్, అవరోహ్, పురోగత్ - లాంటివి".

శ్రీధర్ ముఖంలోకి కొత్త వెలుగొచ్చింది. మళ్ళీ హైకమాండ్ దగ్గరికి పరిగెత్తాడు. అలా పోవటం పోవటం అరగంటగ్గానీ బయటకు రాలేదు. వస్తూనే ఒక కాగితాల బొత్తి నాచేతిలో పెట్టి చెప్పాడు నీరసంగా "ఇవన్నీ నువ్విప్పుడు చెప్పిన మోడల్లో మా ఇంటి చుట్టుపక్కలవాళ్ళు, బంధువులు వాళ్ళ పిల్లలకు పెట్టిన పేర్లట. నా చెయ్యి పడిపోయ్యేట్లు రాయించింది. నీ సలహా బాలయ్యకు చివరి హిట్టొచ్చిన నాటిదంత పాతదని చెప్పమంది"

ఆ కాగితాల బొత్తిని చూశా, చెప్పొద్దూ, కొన్ని పేర్లు నా ఇమాజినేషన్ని మించి ఉన్నాయి, అంధకార్, పాద రక్షక్, ఢమరుక్, రక్త పింజర్ లాంటివి చూస్తే ఆ పేర్లుపెట్టిన తల్లిదండ్రులకు దణ్ణం పెట్టాలనిపించదూ మీకు మాత్రం?


ఇక లాభం లేదు, అభ్యుదయవాదిని అర్జెంటుగా అవతలకు తోలేసి ఆఖరి అస్త్రంగా నాలోని క్రైసిస్ మేనేజరైన ఔట్ ఆఫ్ ద బాక్స్ థింకర్‌ను ఆవాహన చేశా. ఏమైనా శ్రీధర్‌గాడికి థాంక్స్ చెప్పుకోవాలి. ఇంతకాలం సరైన గుర్తింపుకు నోచుకోని నా మల్టిపుల్ పర్సనాలిటీలన్నిటికీ వీడు మంచి మేత అందిస్తున్నాడు.

ఔట్ ఆఫ్ ద బాక్స్ థింకర్ వెంటనే పనిలోకి దిగిపోయాడు.

"ఇలాంటి పరిస్థితుల్లోనే కాస్త కొత్తగా ఆలోచించాలి. ఒక బ్రహ్మాండమైన అయిడియా. ఆయుర్వేద మందుల పేర్లు ఒకసారి చూడు, మనకు పనికొచ్చేదేమైనా ఉండొచ్చు."

"నాకొక్క మందు పేరుకూడా తెలియదు. నీకేమైనా తెలిస్తే చెప్పు" అన్నాడు శ్రీధర్ వాడి అజ్ఞానాన్ని బయటేసుకుంటూ.

"ఓకే, ఇదెలా ఉందో చెప్పు 'వరాహోచ్చిష్ట గోరోజన మంజరి'. అబ్బాయి పేరు కాబట్టి చివర్లో మంజర్ అంటే సరిపోతుంది."

"బానే ఉన్నట్లుందిగానీ నోరు తిరగటంలేదు. హైకమాండ్ ఆమోదం పొందటం కష్టం." రిజెక్ట్ చేశాడు శ్రీధర్.

మళ్ళీ తనే అందుకుంటూ "మర్చిపోయాన్రోయ్ చెప్పడం. ఇందాక లోపలికి వెళ్ళినప్పుడు ఇంకొక కండిషన్ ఆడ్ అయ్యింది. ఫ్యూచర్లో మావాడు ఏ అమెరికాలోనో, ఆఫ్రికాలోనో ఉద్యోగం వెలగబెడతాడు కదా. అక్కడ ఇంటిపేరు వెనుక తగిలించుకోవటం సంప్రదాయం కాబట్టి అందుకు అనుకూలంగా ఉండేటట్లు ఏదైనా ఐడియా ఆలోచించాలి మనం."

"ఓహ్, అదెంత పని. ఒక సినిమాలో హీరో తన ఇంటి పేర్లోని మొదటి అక్షరాన్ని తన అసలు పేర్లోని మొదటి అక్షరాన్ని కలిపి తన షార్ట్ నేంగా వాడతాడు. మనం ఇంకాస్త వెరైటీగా మీవాడి అసలు పేరులోని మొదటి అక్షరాన్ని, మీ ఇంటిపేరులోని చివరి అక్షరాన్ని తీసుకుని షార్ట్ చేద్దాం. మీ ఇంటిపేరు ఎదురొడ్డి కదా,  ఇప్పుడు ఉదాహరణకి, చెన్నకేశవ ఎదురొడ్డి, జనార్ధన ఎదురొడ్డి , నరసిమ్హా ఎదురొడ్డి, మురళీధర్ ...."

ఎందుకనో తెలియదు, సడెన్‌గా మావాడి ముఖం జేగురు రంగులోకి తిరిగింది. ముక్కుల్లోంచి చెవుల్లోంచి వేడి పొగలు వస్తూండగా అరిచాడు "ఆపరొరేయ్, ఆపు, ఆపు, ఆ............పూ".

నాలోని ఔట్ ఆఫ్ ద బాక్స్ థింకర్ హర్ట్ అయ్యాడు. ఇంత మంచి ఉపాయం చెప్పినవాడిని ఇలాగేనా నిరుత్సాహపరచడం?

విసురుగా లేచాను. "నేనిచ్చే ఆఖరి సలహా ఇదే. పదోతరగతి తెలుగు మీడియం జీవశాస్త్రం పుస్తకం తీసుకుని ..."

"తెలుగు! తెలుగు!!"

"అదేలే, టెంత్ క్లాస్ తెలుగు మీడియం బయాలజీ బుక్కు తీసుకుని వెతుక్కో, అకశేరుక్, పరపరాగ్ లాంటి చాలా పదాలు దొరుకుతాయి" కసిగా చెప్పేసి బయటికొచ్చాను.

వారం తరువాత నామకరణానికి పిలుపొస్తే సతీసమేతంగా వెళ్ళాను. నా శ్రీమతి తెగ ఉత్కంఠ పడిపోతోంది, ఏ కొత్తపేరు పెట్టబోతున్నారో అని. బారసాల తంతు చివర్లో శ్రీధర్ నావంక ఓరగా చూస్తూ గట్టిగా ఎనౌన్స్ చేశాడు "ఈ పేరు పెట్టటానికి హెల్ప్ చేసిన ఫ్రెండ్‌కి చాలా థాంక్స్. అతని సహాయంతో మేము పెడుతున్న పేరు సరీసృప్".

అక్కడున్నవాళ్ళలో దానికర్ధం తెలిసిన ఒకరిద్దరు పెద్దలు ఢామ్మని పడిపోయారు. మిగతావాళ్ళంతా శ్రీధర్ చుట్టూ చేరి అభినందిస్తున్నారు.

భోజనాలయ్యాక తిరిగి వస్తూ నా శ్రీమతి అంది "భలే కొత్త పేరు కదండీ! ఆ ఫ్రెండ్ ఎవరోగానీ నిజంగా గ్రేట్. మనకూ ఒక బాబో, పాపో పుడితే పేరు పెట్టడానికి ఆయన సలహానే తీసుకోవాలి".

నరకం 2.0

త్రిలోక సంచారి అయిన నారదులవారు అలవాటు ప్రకారం ముల్లోకాలూ తిరుగుతూ ఒకసారి నరకం మీదుగా వెళుతున్నాడు. మామూలుకంటే భిన్నంగా ఎంతో ప్రశాంతంగా కనిపిస్తున్న ఆలోకాన్ని చూసి ఆశ్చర్యం కలిగిందాయనకు. "ఎప్పుడూ పాపుల హాహాకారాలతో, యమకింకరుల వికటాట్టహాసాలతో దద్దరిల్లుతుండే నరకమేనా ఇది" అని ఆశ్చర్యపోతూ దిగి నరకంలోకి ప్రవేశించాడు విషయం తెలుసుకుందామని. చూస్తే ఏముందీ, దిగాలుగా ఓ మూల నిలబడున్నాడు చిత్ర గుప్తుడు. ఆయనకు కొద్ది దూరంలో ముఖాలు వేళ్ళాడేసుకుని యమకింకరులు! శిక్షలు విధించటానికి తీసుకుని రాబడ్డ పాపులంతా తమలో తాము పిచ్చాపాటీ కబుర్లు చెప్పుకుంటున్నారు. నారదుడి ఆశ్చర్యం రెట్టింపైంది. "చిత్రగుప్తా, ఏమిటి సంగతి, ఏదో పెద్ద సమస్యలో ఇరుక్కున్నట్లు కనిపిస్తున్నావు?" అడిగాడు నారదుడు. "ఏం చెప్పమంటారు స్వామీ నా కష్టాలు? చాలా చిక్కు సమస్యలో ఇరుక్కున్నాను. మీరే నన్ను కాపాడాలి. అసలే యమధర్మరాజులవారు వచ్చే సమయం అయ్యింది" అన్నాడు చిత్రగుప్తుడు, బావురుమనే గొంతుతో. నారదుడేదో బదులివ్వబోయే లోపు యమధర్మరాజు వస్తున్న సూచనగా గంట మోగనారంభించింది. చిత్రగుప్తుడూ మిగిలిన కింకరులూ ఎంతో ఆదుర్దాగా చూడటం మొదలుపెట్టారు. మరికొన్ని క్షణాల్లో అక్కడ ప్రత్యక్షమవ్వనే అయ్యాడు సమవర్తి.

వస్తూనే చిత్రగుప్తుడి మీద హుంకరించాడు "చిత్రగుప్తా, ఏం చేస్తున్నారు మన కింకరులంతా? ఇంతమంది పాపులని వదిలేసి కబుర్లు చెప్పుకుంటున్నారా??" వణుకుతున్న గొంతుతో బదులిచ్చాడు చిత్రగుప్తుడు, "అది కాదు మహాప్రభూ, వీరికి శిక్షలు విధించాలనే ప్రయత్నిస్తున్నాం కానీ...". "ఏమిటి కానీ? మీకు చేతకాకపోతే నేనే శిక్షిస్తా చూడండి.” యమధర్మరాజు ఠీవిగా వెళ్ళి ఒక పాపి దగ్గర ఆగి అడిగాడు. "ఏమిటి ఇతడు చేసిన పాపం?" చిత్రగుప్తుడు చిట్టా తెరిచి అతడు చేసిన పాపాల వివరాలన్నీ చదివాడు. "అలాగా, అయితే ఇతడిని తలక్రిందులుగా వేళ్ళాడ దీయించి, మంటలలో కాల్పించి, సలసల మరిగే నూనెలో వేయించండి." క్షణాలమీద ఏర్పాట్లు చేశారు యమ కింకరులు. కానీ యమధర్మరాజునే సంభ్రమానికి గురిచేస్తూ అదేదో పన్నీటి స్నానం చేస్తున్నట్లుగా అనుభూతి చెందసాగాడు అతడు. కణకణ మండే నిప్పులుగానీ సలసల మరిగే నూనెగానీ అతడికి కొంచెంకూడా బాధకలిగించడంలేదు. ఆశ్చర్యంతో తలపంకిస్తూ తరువాతి పాపి వద్దకు వెళ్ళాడు యముడు. ఈసారి అడగవలసిన అవసరంలేకుండానే అతడి పాపాల వివరాలన్నీ చదివి వినిపించాడు చిత్రగుప్తుడు. "ఇతడిని అత్యంత వాడియైన కత్తులు బల్లెములతో నిలువెల్లా పొడిపించి, ఒళ్ళంతా ఉప్పూ కారాలు రాయించండి" ఆజ్ఞాపించాడు యముడు. ఈసారీ ఫలితం లేకపోయింది. యముడు పరాభవాన్ని తట్టుకోలేక పోతున్నాడు. ఈసారి మూడవ పాపిని "ఏనుగులూ ఖడ్గమృగాలచే తొక్కించమని" ఆజ్ఞాపించాడు. మళ్ళీ అదే తంతు. పాపులంతా శిక్షలకు భయపడకపోగా వాటిని ఆస్వాదిస్తున్నారు. ఎంత కఠినమైన శిక్ష అయినా కూడా వారిని బాధించలేక పోతోంది. "ఇదీ సంగతి, ఇప్పటికైనా అర్థమయ్యిందా ప్రభూ" అన్న భావం కనిపించింది యముడికి చిత్రగుప్తుడి కళ్ళల్లో.

ఎప్పట్నించో ఈ ప్రహసనాన్నంతా చిద్విలాసంగా గమనిస్తూన్న నారదుడిపై పడ్డాయి యముడి కళ్ళు. ఒక్క అంగలో ఆయనవద్దకు వెళ్ళి ఈ గండం గట్టెక్కించమని వేడుకున్నాడు. నారదుడు ఒక్కసారి కళ్ళుమూసుకుని దివ్యదృష్టితో అంతా తెలుసుకున్నవాడై ఇలా చెప్పాడు యముడికి. "యమధర్మరాజా! నీవు ఎంతో కాలంగా నరకంలో విధి నిర్వహణలో నిమగ్నమైపోయి భూలోకంలో ఏం జరుగుతోందో గమనించకుండా వచ్చావు. దాని ఫలితమే ఇది." నడుస్తూ వెళ్ళి మొదటి పాపి దగ్గర ఆగి చెప్పడం కొనసాగించాడు. "భూలోకంలో ఎండలు మండిపోతున్నాయి. భూతాపం పెరిగిపోయి సంవత్సరమంతా ఎండాకాలమే జరుగుతోందిప్పుడు భూలోకంలో. ఆ ఉక్కపోత, ఎండలతో పోలిస్తే నీ శిక్షలొక లెక్క కాదు. ఇకపోతే ఈ రెండవ పాపి. ఇతడిది గుంటూరు. గుంటూరు దేనికి ప్రసిధ్ధమో చెప్పు?" "మిరపకాయలకు" చెప్పాడు యముడు. "ఇంకా?" "గోంగూరకు, పొగాకుకు." "ఇవన్నీ కొన్ని శతాబ్దాల కిందట. ఇప్పుడు గుంటూరు దోమలకు ప్రసిద్ధి. ఒక్కసారి గుంటూరు వెళ్ళి చూసిరా అక్కడ దోమలు ఏపరిమాణంలో ఉంటాయో! పుట్టినదగ్గరినుంచీ ఏనుగులంతేసి దోమలతో కుట్టించుకుంటూ పెరిగినవాణ్ణి, దోమల నేపధ్య సంగీతం లేకుండా నిద్రపట్టని ఈమనిషిని నీ కత్తులూ బల్లేలూ ఏమీ చెయ్యలేవు”. "మరి ఈమూడోవాడి సంగతి?" అడిగాడు యముడు. "అది అర్థమవ్వాలంటే అలా ఒక్కసారి కిందకు చూడు" అన్నాడు నారదుడు. జనంతో కిక్కిరిసిపోయి నిండు గర్భిణిలా వెళుతోంది ఓ సిటీ బస్సు. ఒకపక్కకు బాగా ఒరిగిపోయి దాదాపు పడిపోయే స్థితిలో వెళుతున్న ఆ బస్సును చూసిన యముడు ఆశ్చర్యపోయాడు. "వారంతా ఆఫీసులకు, కాలేజీలకు వెళుతున్న నగర పౌరులు. ఇది కూడా చూడు" అన్నాడు నారదుడు, ఇక్కడ జనం రైల్లోకి ఎక్కడానికి తోసుకుంటున్నారు. రైలు పూర్తిగా నిండిపోయి మనుషులు వేళ్ళాడుతున్నా ఇంకా జనాలు ఎక్కడానికే ప్రయత్నిస్తున్నారు. "వీళ్ళంతా పండగలూ, పబ్బాలకు తమ తమ ఊళ్ళకు వెళుతున్న ప్రయాణీకులు. చివరిగా ఇటోసారి చూడు." అది ఒక ప్రసిధ్ధ పుణ్య క్షేత్రం. క్యూ లైన్లలో ఇసకేస్తే రాలనంతగా కిటకిటలాడుతున్నారు భక్తులు. వీళ్ళు చాలనట్లు వేచియుండే గదుల్లో మరెంతో మంది తమ వంతుకోసం నిరీక్షిస్తున్నారు. "వీరంతా దైవదర్శనంకోసం వచ్చిన భక్తులు. ఇంకా తమ అభిమాన నటుడి చిత్రం చూడటానికో, ప్రతినెలా రేషను సరుకులు సంపాయించటానికో, పిల్లలకు బళ్ళో సీటు సంపాయించటానికో ఇలా ఏదో ఒకదానికై జనసమ్మర్దంలో ఈదేవాళ్ళే అందరూ" అన్నాడు నారదుడు.

"అయితే వీరిని శిక్షించగల పధ్ధతులేవీ లేనే లేవా స్వామీ?" అడిగాడు యముడు. "ఎందుకులేవూ, తాడిని తన్నేవాడుంటే వాడి తలదన్నేవాడూ ఉంటాడన్న సామెత ఊరికే పుట్టలేదు. ఒక్కసారి భూలోకం సంగతులన్నీ తెలుసుకుని కొంచెం కొత్తగా ఆలోచించావంటే ఇట్టే చిక్కుముడి వీడిపోతుంది. దీన్నే మన భూలోక వాసులు డబ్బా బయటి ఆలోచనగా(out of the box thinking) వ్యవహరిస్తుంటారు." అని ఉపదేశించి మాయమైపోయాడు నారదుడు. యముడికి కర్తవ్యం గుర్తుకొచ్చింది. ఒక్కసారి కళ్ళుమూసుకుని దివ్యదృష్టితో చూశాడు. ఏంచేయాలో అర్థమవగానే ఆయన పెదవులమీద విజయగర్వంతో కూడిన మందహాసం ప్రత్యక్షమైంది. తిరిగి మొదటి పాపి వద్దకు వెళ్ళి శిక్షను మార్చి చెప్పసాగాడు "చిత్రగుప్తా, ఇతడిని కళ్ళూ చెవులూ మూసుకోనివ్వకుండా బంధించి, సకల కళా బీభత్సుడూ, ప్రేక్షక భయంకరుడూ అయిన సుమన్ బాబు సృజించిన కళాఖండాలన్నిటినీ ఒక్కోటీ లక్ష సార్లు చూపించండి" శిక్ష వివరించటం పూర్తి కాగానే గుమిగూడిన పాపులందరిలోనూ కలకలం బయలుదేరింది. శిక్ష విధించబడ్డవాడు దడుచుకుని విరుచుకు పడిపోయాడు. తన అంచనా తప్పనందుకు సంతోషిస్తూ యముడు రెండవ పాపి శిక్ష వివరించనారంభించాడు "ఇతడిని ఒక చర్చా కార్యక్రమానికి ప్రయోక్తగా నియమించి, ఆ చర్చకు భూలోకాన్నుంచి గంగాభవాని, నన్నపనేని, విజయశాంతి, రోజాలను ఆహ్వానించి, రచ్చ(చర్చ)ను నిరాటంకంగా పదివేల ఏళ్ళు జరిపించండి." రెండవవాడు లబలబలాడుతూ ప్రాధేయపడనారంభించాడు. పాపుల హాహాకారాలు మిన్నుముట్టాయి. మూడోవాడిని చూస్తూ కొనసాగించాడు యముడు. "ఇతడిని లక్ష్మీ టాక్ షో-లక్ష్మికి తెలుగు అధ్యాపకుడిగా నియమించండి". అదిమొదలు నరకలోకవాసులకు మళ్ళీ కష్టాలు మొదలయ్యాయి. తిరుగుప్రయాణంలో నారదుడు మళ్ళీ నరకం మీదుగా వెళుతూ పూర్వంలాగే ఆక్రందనలతో, హాహాకారాలతో దద్దరిల్లుతూ ఉన్న ఆలోకాన్ని చూసి సంతృప్తిగా నిట్టూర్చాడు.